ความเคยชิน เป็นสัญญาณอันตราย

ทำไมเราจึงต้องตั้งคำถามกับสิ่งที่อยู่รอบตัวของเรา... เพราะหากเราไม่รู้จักที่จะตั้งคำถาม เราจะมีชีวิตอยู่ไปเรื่อยๆ ไม่รู้สึกที่อยากจะหาคำตอบ เพราะการจะได้มาซึ่งคำตอบ จะทำให้เรารู้จักใช้ความคิด ต้องผ่านกระบวนการคิด การค้นคว้า และการลงมือทำ เพื่อให้ได้คำตอบในที่สุด

เราจึงเห็นตัวเองชัดขึ้น เมื่อเจอกับสถานการณ์ชีวิตที่ไม่คุ้นเคย ดังนั้นการฝึกตัวเองให้คุ้นชินกับการตั้งคำถาม และหาคำตอบ จะไปนำไปสู่การฝึกปฏิบัติ นั้นคือ การลงมือทำ ทำแล้วพลาด พลาดแล้วเรียนรู้ เรียนรู้แล้วต่อยอดพัฒนาให้ตัวเองต่อไป

ตัวอย่างเช่น ในสถานการณ์ที่เกิดการแพร่ระบาดโควิด 19 ที่ผ่านมา เกิดการเปลี่ยนแปลงในวิถีชีวิตและทำให้หลายคนต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรม ลักษณะความเป็นอยู่ ลักษณะการทำงาน หรือแม้แต่การถูกให้เปลี่ยน หรือสลับสับเปลี่ยนให้ไปทำงานในสิ่งที่ไม่ถนัด เนื่องจากสถานประกอบการได้รับผลกระทบทางเศรษฐกิจที่มาจากโรดระบาด จนต้องมีการลดกำลังคน

เราจึงพบว่าบางคนสามารถรับมือกับความเปลี่ยนแปลงนั้นได้ไว หลายคนทำมากกว่าหนึ่งอาชีพ บางคนต้องเปลี่ยนอาชีพที่ถนัดไปอย่างสิ้นเชิง ขณะที่บางคนก็ไม่สามารถก้าวข้ามกับดัก พื้นที่ปลอดภัย (comfort zone)หรือการเคยชินกับการอยู่ไปเรื่อยๆ เพราะกลัวการเปลี่ยนแปลง สุดท้ายก็ต้องตกขบวนที่จะไปถึงเป้าหมาย

สำหรับคนที่จะสามารถก้าวผ่านทุกความเปลี่ยนแปลงไปได้ คือคนที่มีความกล้าหาญ เปิดกว้างทางความคิดเสมอว่า ทุกอย่างมีการเปลี่ยนแปลงเสมอ กล้าเผชิญกับการเปลี่ยนแปลง แล้วจึงสามารถมองเห็นโอกาส และการจะคว้าโอกาสนั้นไว้ได้ ต้องลงมือทำและฝึกปฏิบัติบ่อยๆ เหมือนคำที่ถูกกล่าวไว้ว่า เราจะได้สิ่งที่เราลงมือทำ ไม่ใช่ที่สิ่งที่เอาแต่เฝ้าร้องขอ (You get what you work for, not what you wish for)

ลองทบทวนตัวเองในวันนี้ เรายังคงมีชีวิตอยู่ไปเรื่อยๆ อยู่กับความคุ้นชินเดิมๆหรือไม่ ..เพราะนั้นอาจเป็นสัญญาณอันตรายที่กำลังตัดโอกาสตัวเองโดยไม่รู้ตัว